Bizancjum
Encyklopedia PWN
największy Kościół prawosławny na świecie, kontynuujący tradycje Kościoła wschodniego w Bizancjum;
rozłam w chrześcijaństwie w XI w., którego skutkiem było zerwanie więzi między Kościołem wschodnim (prawosławnym) a Kościołem rzymskokatolickim.
Stambuł, İstanbul, 324–1453 Konstantynopol, staroż. Bizancjum,
m. w zachodniej Turcji, w Europie i Azji, nad morzem Marmara, cieśn. Bosfor (szer. 0,75–3,7 km) i jej odgałęzieniem, zat. Złoty Róg; ośrodek adm. ilu İstanbul.
król Węgier 1162–72, syn Gejzy II;
szlaki komunikacyjne umożliwiające kontakty między ośrodkami produkcji i zbytu;
Teofanes Wyznawca, Theophánēs Homologētḗs, święty, ur. ok. 760, Konstantynopol, zm. 12 III 817, Samotraka,
kronikarz bizantyński;
